پیشتر زینکه رند وش بودم
کار من داشتی هزار فروغ

وینزمان کز برای مصلحتی
دم زهدی همی زنم بدروغ

کارم از فقر و فاقه گشته چنانک
نرسد نان بتره تره بدوغ

وز برای رعایت ناموس
میزنم در گرسنگی آروغ