هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که شاعری پیشه‌ای نیست که از آن نان بهتری از تره و دوغ به دست آید. او اشاره می‌کند که کار شاعران بی‌نور است زیرا چراغ دروغ آن‌ها فروغی ندارد. همچنین، راستی را زشت و بی‌معنا می‌داند و از گرفتن اجرت برای دروغ انتقاد می‌کند.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم انتقادی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده یا نامناسب باشد. همچنین، نگاه تلخ و انتقادی به شاعری و دروغ نیاز به درک بالاتری از زندگی و اجتماع دارد.
شمارهٔ ۵٢٢
شاعری نیست پیشه ئی که ازو
رسدت نان بتره تره بدوغ
زان بود کار شاعران بی نور
که ندارد چراغ کذب فروغ
راستی سخت زشت و بیمعنی است
اجرتی خواستن برای دروغ
رسدت نان بتره تره بدوغ
زان بود کار شاعران بی نور
که ندارد چراغ کذب فروغ
راستی سخت زشت و بیمعنی است
اجرتی خواستن برای دروغ
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵٢١
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵٢٣
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
