زهی ابله کسی کز بهر مرده
کند با زندگان عهد خود جنگ

کسی کو باز نشناسد بد از نیک
بود واجب گریز از وی بفرسنگ

بتاج خسروی کی نازد آنکس
که از تابوت یاد آرد باورنگ

مرائی زیستن در پیش خلقان
بود تزویر نزد اهل فرهنگ

تو تا دربند نام و ننگ باشی
نخواهی بازرست از محبس تنگ

گرت آسایش کونین باید
بباید شست دست از نام و از ننگ

نظر ابن یمین گوئی برین داشت
که بر زد شیشه تزویر با سنگ