ای دل ار گوش سوی من داری
کنم از حال عالمت اعلام

نفس اماره تو صیادیست
دام گسترده بهر صید مدام

طمع خام دام او باشد
حبته القلب کرده دانه دام

و آن کزین پایدام رسته شود
بر سر اختران سپارد گام

گر بچشم خرد نگاه کنی
کز چه زاید حوادث ایام

خود بدانی که جز طمع نبود
مایه فتنه خواص و عوام

هر که در دام او اسیر شود
برنیارد دمی ز خلق بکام

من بر آنم که واضع اسماء
چون بر ایشان همی کشید ارقام

هر چه آنرا ز جنس فتنه شمرد
جمع کرد و طمع نهادش نام