هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از دوری از معشوق و رنج‌های عاشقانه می‌گوید. او از هفت دوزخ و هشت بهشت سخن می‌راند و بیان می‌کند که از آستانه معشوق دور افتاده‌است. با این حال، امیدوار است که از مجلس معشوق که برتر از نه فلک است، شراب انگور دریافت کند.
رده سنی:
16+
این شعر دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند هفت دوزخ و هشت بهشت برای مخاطبان کم‌سن‌وسال ممکن است نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۶٣٧
یمین دولت و دین ای یگانه دو جهان
سه چار یار بکنجی فتاده مخموریم
ز بهر پنج منی می بشش جهه گشتیم
نیافتیم از آن دردمند و رنجوریم
شدست تفته دل ما چو هفت دوزخ از آن
گز آستانه چون هشت جنتت دوریم
ز مجلس تو که از نه فلک فزونست بجاه
امیدوار بده من شراب انگوریم
سه چار یار بکنجی فتاده مخموریم
ز بهر پنج منی می بشش جهه گشتیم
نیافتیم از آن دردمند و رنجوریم
شدست تفته دل ما چو هفت دوزخ از آن
گز آستانه چون هشت جنتت دوریم
ز مجلس تو که از نه فلک فزونست بجاه
امیدوار بده من شراب انگوریم
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن (مجتث مثمن مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶٣۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶٣٨
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
