هوش مصنوعی: این شعر در ستایش و درخواست توجه از یک شخصیت بلندمرتبه (صاحبقران) است. شاعر با بیان فضایل و بزرگی او، از کاهش محبت و توجهش شکایت کرده و التفات بیشتر را درخواست می‌کند. همچنین، اعلام وفاداری و بندگی خود را بیان می‌دارد.
رده سنی: 15+ این شعر به دلیل استفاده از واژگان و مفاهیم ادبی پیچیده و نیاز به درک عمیق از ارتباطات عاطفی و اجتماعی، برای گروه سنی نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. همچنین، درک مفاهیمی مانند مدح، وفاداری و درخواست توجه نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۶٣٨

ای صبا با صاحب صاحبقران
اصف ثانی جلال ملک و دین

یوسف طاهر نسب کز رای پیر
هست با بخت جوانش همنشین

آنکه بهر بخشش اش می پرورند
کان و دریا گوهر و در ثمین

وانکه بار حملش ار گردون کشد
در زمانه آرام گیرد چون زمین

گر بود فرصت بگو این یک سخن
در بیان وصف حال این حزین

گو بکمتر بنده درگاه خود
پیش ازین بود التفاتت بیش ازین

چون نیامد تا با کنون بر زبان
چاکرت را جز ثنا و آفرین

بازگو تا منقطع بهر چه شد
التفات خاطرت زابن یمین

هر چه خواهی کن که خواهم بودنت
تا بحشر از بندگان کمترین
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶٣٧
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶٣٩
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.