هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از باد صبحدم می‌خواهد که پیامی را به آصف ثانی علاءالدین برساند. او از مقام و جایگاه بالای آصف ثانی و عدالت و بخشندگی او تمجید می‌کند و از او می‌خواهد که به وضعیت شاعر توجه کند و به او کمک نماید. شاعر همچنین از مفتی شرایع درخواست می‌کند که اجازه دهد ابن یمین برای خدمت به او از وطن خود دور شود.
رده سنی:
16+
این متن یک شعر کلاسیک فارسی است که دارای مفاهیم عمیق و استفاده از اصطلاحات و تشبیهات ادبی است. درک کامل آن نیاز به آشنایی با ادبیات فارسی و فرهنگ ایرانی دارد، بنابراین برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است.
شمارهٔ ۶۴۶
ای باد صبحدم گذری کن ز روی لطف
بهر من شکسته محزون ممتحن
سوی جناب آصف ثانی علاء دین
کز راه رتبت اوست سلیمان این زمن
دستور دین پناه محمد که رأی اوست
در ضبط ملک بر صفت روح در بدن
آنصاحبی که با نفس خلق فایحش
باشد سیاهروی جهان نافه ختن
گر باشدت مجال که گوئی حکایتی
این یکسخن بعرض رسان از زبان من
کای مفتی شرایع احسان روا بود
کابن یمین ز بهر تو ببرید از وطن
کشتی بخشگ راند و خدام آنجناب
غرق بحار جود تو یکسر زمرد و زن
آری اگر رواست تو مخدوم و حاکمی
ور نارواست پس نظری سوی او فکن
بهر من شکسته محزون ممتحن
سوی جناب آصف ثانی علاء دین
کز راه رتبت اوست سلیمان این زمن
دستور دین پناه محمد که رأی اوست
در ضبط ملک بر صفت روح در بدن
آنصاحبی که با نفس خلق فایحش
باشد سیاهروی جهان نافه ختن
گر باشدت مجال که گوئی حکایتی
این یکسخن بعرض رسان از زبان من
کای مفتی شرایع احسان روا بود
کابن یمین ز بهر تو ببرید از وطن
کشتی بخشگ راند و خدام آنجناب
غرق بحار جود تو یکسر زمرد و زن
آری اگر رواست تو مخدوم و حاکمی
ور نارواست پس نظری سوی او فکن
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۴۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۴٧
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
