۱۲۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۶۵۵

با گوی گفت چو کان کای در هوای وصلت
پیوسته کار قدم از بار غم خمیدن

داری دمی سر آن کآئی برم اگر چه
با من ترا نباشد آئین آرمیدن

گویش چه گفت گفتا گر خوانی ار برانی
از دوست یک اشارت از ما بسر دویدن
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۵۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.