هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از گفتگوی خود با فردی پیر یاد می‌کند که از او پرسیده چرا در جوانی به فکر پیری نبوده و چرا با وجود سفیدی موهایش، هنوز به عشق و زیبایی دل بسته است. شاعر در پاسخ، به سادگی دل او اشاره می‌کند و می‌گوید که او از سخنان حکیمانه بی‌خبر است و مانند نقره که با تبدیل شدن به طلا از ارزشش کاسته نمی‌شود، انسان نیز باید از تجربیاتش درس بگیرد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و مفاهیم انتزاعی مانند گذر زمان و ارزش تجربیات، نیاز به بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۶۵۴
بتعییر دی گفت با من یکی
که میزیستی از نصیحت گران
که پیری ترا در میان چون گرفت
چرا از جوانی نیی بر کران
شدت سر سپید و نشد از دلت
سیاهی خال و خط دلبران
بدو گفتم ای ساده دل اینقدر
ندانی ز گفتار دانشوران
که با سیم اگر خیر و شرت بود
چو زر گشت کارت ز سیمین بران
که میزیستی از نصیحت گران
که پیری ترا در میان چون گرفت
چرا از جوانی نیی بر کران
شدت سر سپید و نشد از دلت
سیاهی خال و خط دلبران
بدو گفتم ای ساده دل اینقدر
ندانی ز گفتار دانشوران
که با سیم اگر خیر و شرت بود
چو زر گشت کارت ز سیمین بران
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۵٣
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
