هوش مصنوعی: این متن به توصیف یک بهشت زمینی می‌پردازد که با عناصری مانند آب، درختان، باد صبحگاهی، جوی‌های شیر و عسل، و موسیقی روح‌بخش تزیین شده است. شاعر این مکان را با بهشت برین مقایسه می‌کند و مخاطب را به دیدن و تجربه‌کردن آن دعوت می‌نماید. همچنین، به گذرا بودن روزهای خوش و تغییرات ناشی از گردش زمان اشاره می‌شود.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای کودکان دشوار خواهد بود. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک دارد.

شمارهٔ ۶٨٠

غیر این اصطرخ پر ماء معین
کس نشان داد آسمانی بر زمین

میوزد از روی آبش باد صبح
میفشاند روح قدسی آستین

میدهد از سدره و طوبی نشان
بر کنار او درخت صف نشین

مطربانش بر درختان میزنند
شادی دلرا نواهای حزین

همچو جنت زیر اشجارش روان
جویهای شیر و خمر و انگبین

گر هوای خلد و کوثر بایدت
خیز و علیا باد و اصطرخش ببین

در هوا و در صفا هر چند نیست
خلد و کوثر آنچنان و اینچنین

ای بسا ایام کاین خرم مقام
بود و خواهد بود بی ابن یمین

ز اقتضای دور گردون چون شدیم
چند روزی در مکان او مکین

اینکه گویم آفرین بر اولین
باد بر ما آفرین هم ز آخرین
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶٧٩
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶٨١
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.