غیر این اصطرخ پر ماء معین
کس نشان داد آسمانی بر زمین

میوزد از روی آبش باد صبح
میفشاند روح قدسی آستین

میدهد از سدره و طوبی نشان
بر کنار او درخت صف نشین

مطربانش بر درختان میزنند
شادی دلرا نواهای حزین

همچو جنت زیر اشجارش روان
جویهای شیر و خمر و انگبین

گر هوای خلد و کوثر بایدت
خیز و علیا باد و اصطرخش ببین

در هوا و در صفا هر چند نیست
خلد و کوثر آنچنان و اینچنین

ای بسا ایام کاین خرم مقام
بود و خواهد بود بی ابن یمین

ز اقتضای دور گردون چون شدیم
چند روزی در مکان او مکین

اینکه گویم آفرین بر اولین
باد بر ما آفرین هم ز آخرین