۱۱۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ٧٢۴

ز آتش مجمر ار کشم دودی
بی نیازم ز عود سوزی او

ور بدستم رسد ز گل خاری
فارغم از چمن فروزی او

نرود عاقل ار پی روزی
خود رساند خدای روزی او
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ٧٢٣
گوهر بعدی:شمارهٔ ٧٢۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.