ای نسیم سپیده دم بگذر
از سر لطف بامداد پگاه

بجناب رفیع افضل دهر
قطب اقطاب شیخ فضل الله

آنکه درشان او بود منزل
آیت رفعت و جلالت جاه

وانگه باشد بخدمتش بر در
پشت گردون بسان حلقه دو تاه

وانکه خورشید رای روشن او
ببرد تیرگی ز چهره ماه

وانکه در حادثات اهل هنر
باجنابش همی برند پناه

برسان بندگی بصد اخلاص
از من دوستدار دولتخواه

پس بگویش چو رای ا نور تو
هست از سر کانیات اگاه

چیست موجب که نیست آگه از انک
هست حال رهی عظیم تباه

زین بتر هم شود اگر نکند
همت خواجه سوی بنده نگاه