جلال دولت و دین یونس ایکه جاه تر است
مقام برتر کیوان فروترین پایه

بر آفتاب بچربدسها بتابش اگر
ز نور رای تواش ذره ئی بود مایه

ز عقد گوهر لفظت عروس معنی را
ببسته کلک تو مشاطه وار پیرایه

بخشگسال کرم آز تشنه لب دیده
ز ابر خامه تو آنچه کودک از دایه

تو آفتاب جهانی و بنده ابن یمین
ترا شدست بامید نور همسایه

اگر ز طالع شوریده نیست این از چیست
جهانیان ز تو در نور و بنده در سایه

تو خود بگو که بدوران چون توئی چو منی
شکسته حال چو این قافیه همی شایه