هوش مصنوعی:
شاعر آینه‌ای را برای تجربه برمی‌دارد و نشانه‌های مرگ را در آن می‌بیند. از ترس مرگ به گریه می‌افتد و آینه را از درد بر زمین می‌زند. آینه به او پاسخ می‌دهد که مرگ سرنوشت همه است.
رده سنی:
16+
متن به موضوع مرگ و فلسفه‌ی زندگی می‌پردازد که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال سنگین یا نامفهوم باشد. درک این مفاهیم معمولاً نیاز به بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ٧۵٧
روزی ز بهر تجربه بگرفتم آینه
دیدم نشان مرگ در آنجا معاینه
بگریستم بزاری زار از نهیب مرگ
در حال بر زمین زدم از درد آینه
گفت آینه مرا چه زنی خیره بر زمین
هرکس که زاد نیز بمیرد هر آینه
دیدم نشان مرگ در آنجا معاینه
بگریستم بزاری زار از نهیب مرگ
در حال بر زمین زدم از درد آینه
گفت آینه مرا چه زنی خیره بر زمین
هرکس که زاد نیز بمیرد هر آینه
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ٧۵۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ٧۵٨
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
