هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از ناعادلانه بودن دنیا و تقسیم نابرابر نعمت‌ها سخن می‌گوید. او اشاره می‌کند که افراد نالایق نیز از مواهب زندگی بهره می‌برند، در حالی که افراد شایسته ممکن است محروم بمانند. شاعر همچنین به رفتارهای متفاوت با افراد مختلف (مانند هدهد و باز) اشاره کرده و از بی‌عدالتی‌های جهان انتقاد می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم انتزاعی و انتقادی درباره عدالت و ناعدالتی اجتماعی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی ممکن است برای سنین پایین‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ٧٧١
میدهد گردون بهر نا مستحقی بهره ها
ز آنچه دریا پرورش دادست و کان اندوخته
روز و شب نا اهل را با سیم و زر دارد چو شمع
زانسبب خندان چو شمع آمد روان افروخته
هدهد قواده را با تاج میدارد نگاه
باز را بین پایها در بند و چشمان دوخته
عیبش آخر این نه بس کابن یمین از دور اوست
با زلال شعر خود در تیه حرمان سوخته
هین مکن با عیب گردون ساز ایدل بهر آنک
با هنرمندان بود بر قصد جان آموخته
ز آنچه دریا پرورش دادست و کان اندوخته
روز و شب نا اهل را با سیم و زر دارد چو شمع
زانسبب خندان چو شمع آمد روان افروخته
هدهد قواده را با تاج میدارد نگاه
باز را بین پایها در بند و چشمان دوخته
عیبش آخر این نه بس کابن یمین از دور اوست
با زلال شعر خود در تیه حرمان سوخته
هین مکن با عیب گردون ساز ایدل بهر آنک
با هنرمندان بود بر قصد جان آموخته
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ٧٧٠
گوهر بعدی:شمارهٔ ٧٧٢
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
