۱۱۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ٨٢٠

تا توانی ضمان مشو کس را
کاولش بر دهد پشیمانی

و اوسط آن بود ملامت خلق
و آخر اندر غرامتش مانی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ٨١٩
گوهر بعدی:شمارهٔ ٨٢١
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.