هوش مصنوعی:
این شعر در مدح و ستایش امیر علی، شخصی با جایگاه بلند در دولت و دین، سروده شده است. شاعر از فضایل و کمالات او یاد می‌کند و اشاره می‌نماید که تنها او می‌تواند مشکلات را حل کند. همچنین، از عنایت و توجه خاص امیر علی به شاعر سخن به میان می‌آید.
رده سنی:
16+
این متن یک شعر کلاسیک فارسی است که شامل مفاهیم عمیق ادبی و تاریخی می‌شود. درک کامل آن نیاز به دانش پایه‌ای از ادبیات و تاریخ ایران دارد، بنابراین برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است.
شمارهٔ ٨٢٣
جلال دولت و دین آصف سلیمان فر
خدیو کشور اهل هنر امیر علی
فلک چو یاد وزیران کند توئی که بود
یکیش صاحب کافی دگر امیر علی
جهان پیر دگر باره نوجوان گردد
ز ناز آنکه فتادش پسر امیر علی
کمینه بنده عالی جنابش ابن یمین
که دارد از بد و نیکش خبر امیر علی
شبی نشسته بامید روز بهروزی
بر آستانه جمشید فر امیر علی
شکایتی دو سه از روزگار گفت و شنود
کسی بدرگه والا گهر امیر علی
چه گفت گفت که این بنده محکم از کارت
کس دگر نگشاید مگر امیر علی
همین بسست که یکره بحال تو زکرم
کند بعین عنایت نظر امیر علی
خدیو کشور اهل هنر امیر علی
فلک چو یاد وزیران کند توئی که بود
یکیش صاحب کافی دگر امیر علی
جهان پیر دگر باره نوجوان گردد
ز ناز آنکه فتادش پسر امیر علی
کمینه بنده عالی جنابش ابن یمین
که دارد از بد و نیکش خبر امیر علی
شبی نشسته بامید روز بهروزی
بر آستانه جمشید فر امیر علی
شکایتی دو سه از روزگار گفت و شنود
کسی بدرگه والا گهر امیر علی
چه گفت گفت که این بنده محکم از کارت
کس دگر نگشاید مگر امیر علی
همین بسست که یکره بحال تو زکرم
کند بعین عنایت نظر امیر علی
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ٨٢٢
گوهر بعدی:شمارهٔ ٨٢۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
