۱۴۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ٨٢٨

چون رسد روزی بوقت خویشتن
زحمت جستن چه بر خود مینهی

بی اجل چون کس نخواهد مرد نیز
پس چرا بر عجز و سستی تن دهی

رزق مقسومست لا ترحل به
موت محتومست لا تغفل بهی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ٨٢٧
گوهر بعدی:شمارهٔ ٨٢٩
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.