زر بسیار چه حاجت که کنی صرف بر آنک
خانقاهی بگچ و سنگ بعیوق بری

زر که بر خشت و گلت صرف شود ساده دلا
شرم دار از خرد خود که ز خیرش شمری

سفره گردان کن اگر نام نکو میطلبی
که باین نام ز اعیان جهان در گذری