من اندر کسب اسباب فضائل
نکردم هیچ تقصیر و توانی

هنر پروده ام زینسان که بینی
بیا انکار کن گر میتوانی

سخنهائی بنظم آرم روانبخش
که گوید روح قدسش از روانی

که تو آب روانی از سلاست
ندانم یا ز محبوبی روانی

فلک در حق من تقصیرها کرد
تو تکذیبم کنی هر چند دانی

ولی بر صدق دعوی پیش خصمم
گواهی میدهد قاصی و دانی

منال ابن یمین از جور گردون
که این از بدو فطرت هست جانی

ترا این س که حاسد از کسافت
تنست و تو ز روی لطف جانی