۱۰۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۹۴

از بس که دلم با سر زلف تو نشست
چون زلف تواش فتاد صد گونه شکست

رخسار توام کرد چنین شوریده
آری ز گلست شورش بلبل مست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.