هوش مصنوعی: در این متن، شاعر عشق و ستایش خود را به معشوق بیان می‌کند و اشاره می‌کند که چهره معشوق مانند آینه‌ای قدیمی است که بازتاب‌دهنده روح و وجود اوست. همچنین، شاعر از ترجیح سادگی و معنویت بر تجملات دنیوی سخن می‌گوید.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات قدیمی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات فارسی دارد.

شمارهٔ ۹۵

رخسار تو آئینه دیرینه ماست
ما شاهد و دیدار تو آئینه ماست

آن جامه شاهی که باطلس ندهیم
در صومعه آن خرقه پشمینه ماست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.