هوش مصنوعی:
این متن شعری از مولانا است که با استفاده از استعارهها و تشبیههای مختلف، به موضوع ترس و شجاعت میپردازد. شاعر از ترسیدن از مرگ، تهمت، و دیگر ناملایمات زندگی سخن میگوید و در عین حال، با اشاره به شجاعت شیر و دیگر نمادها، بر اهمیت رویارویی با ترسها تأکید میکند.
رده سنی:
15+
این متن به دلیل استفاده از مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی، نیاز به درک و تجربهی بیشتری دارد. همچنین، برخی از استعارهها و مفاهیم ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. از این رو، مناسب نوجوانان و بزرگسالانی است که توانایی تحلیل و درک مفاهیم انتزاعی را دارند.
شمارهٔ ۲۶ - پیری
وقت است دلا اگر بترسی
گر آدمی از عدم بترسد
اینک بدمید صبح پیری
و اختر ز سپیده دم بترسد
چون تهمت مرگ هست بر تو
میترس که متهم بترسد
ای طبل تهی حرام کم خور
تا طبل کم از شکم بترسد
گر در حرمی مباش ایمن
بس صید که در حرم بترسد
طبع ار چه بمال تشنه باشد
زافزون شدن درم بترسد
معذور بود بنزد عاقل
مستسقی ار از ورم بترسد
هر کس که نترسد او زمحشر
در محشر لجرم بترسد
از مرگ همی نترسی ای شیر
از وی نه تو روستم بترسد
از مرگ ترا چه باک باشد
مرگ از چو تو محتشم بترسد
گیرم که ز گور می نترسی
خود شیر ز گور کم بترسد
شوخی مکن و بترس از آتش
کز آتش شیر هم بترسد
گر آدمی از عدم بترسد
اینک بدمید صبح پیری
و اختر ز سپیده دم بترسد
چون تهمت مرگ هست بر تو
میترس که متهم بترسد
ای طبل تهی حرام کم خور
تا طبل کم از شکم بترسد
گر در حرمی مباش ایمن
بس صید که در حرم بترسد
طبع ار چه بمال تشنه باشد
زافزون شدن درم بترسد
معذور بود بنزد عاقل
مستسقی ار از ورم بترسد
هر کس که نترسد او زمحشر
در محشر لجرم بترسد
از مرگ همی نترسی ای شیر
از وی نه تو روستم بترسد
از مرگ ترا چه باک باشد
مرگ از چو تو محتشم بترسد
گیرم که ز گور می نترسی
خود شیر ز گور کم بترسد
شوخی مکن و بترس از آتش
کز آتش شیر هم بترسد
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵ - مرد از عقل محترم است
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷ - موی سپید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.