هوش مصنوعی: این متن یک شعر عرفانی و مدحی است که در آن شاعر به ستایش مقام و منزلت معنوی و کرامات شخصیتی خاص می‌پردازد. در این شعر، از عناصر طبیعی و اسطوره‌ای مانند چرخ، صدف، تیغ، و قارون برای بیان مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی استفاده شده است. شاعر آرزو می‌کند که روزیِ مخاطبش همیشه عید باشد و از حالا بهتر و خوش‌تر شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و ادبی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک دارد. همچنین، برخی از اشارات اسطوره‌ای و تاریخی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۳۸ - تهنیت عید

ای لقای تو عید اهل کرم
عید اضحی ترا همایون باد

گوش این چرخ از مناقب تو
چون صدف پرز در مکنون باد

رایت قدر تو چو همت تو
از خم هفت چرخ بیرون باد

دست خصمت بتیغ گشته قلم
پشت او از شکستگی نون باد

چرخ اگر جز بحکم تو گردد
از شفق تیغ صبح گلگون باد

فیض دست تو همچو قطره ابر
سبب رزق ربع مسکون باد

هر که او برخلاف تو دم زد
ور بود مشگ غرقه در خون باد

ریش او زیر دست موسی به
مال او پایمال قارون باد

طبع من گاه شغل مدحت تو
همچو لفظ تو پاک و موزون باد

گردش چرخ و سیر اختر او
جمله و بر وفق رای میمون باد

از قضا نامزد بفرمانت
بره چرخ و گاو گردون باد

همه روزیت عید باد و همه
خوشتر و بهترت از اکنون باد
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷ - آدمی و دنیا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹ - زاده سپاهان
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.