هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از خداوند با عنوان "کریم" یاد می‌کند و با بیان فروتنی خود، از نیازمندی‌هایش سخن می‌گوید. او اظهار می‌دارد که هرگز طغیان نکرده و برای نان، آب نبرده است. سپس از خداوند می‌خواهد که حتی با کمترین چیز مانند تکه‌ای کاه، او را دریابد.
رده سنی:
همه سنین
این شعر دارای مضامین معنوی و اخلاقی است و زبان آن ساده و قابل فهم برای عموم است. محتوای آن برای هیچ گروه سنی نامناسب نیست و می‌تواند برای کودکان، نوجوانان و بزرگسالان مفید باشد.
شمارهٔ ۹۴ - تقاضای کاه
ای کریمی که هست گاه کرم
دل و دست تو کان و دریابم
من گرانی نکرده ام هرگز
وز پی نان نبرده ام آبم
گر اشارت شود بکمتر چیز
مثلا کاه پاره یابم
دل و دست تو کان و دریابم
من گرانی نکرده ام هرگز
وز پی نان نبرده ام آبم
گر اشارت شود بکمتر چیز
مثلا کاه پاره یابم
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۳ - فتلق سعددین
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۵ - دوری از خدمت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
