هوش مصنوعی: شاعر بیان می‌کند که اگر در هجو (انتقاد تند و تمسخرآمیز) تلاش کند، نزد عقل معذور نیست. او معتقد است که هجو باید کم گفته شود و خود را از کسانی که هجو می‌کنند دور نگه می‌دارد. همچنین، او می‌پرسد که اگر فرد پست از شنیدن هجو ناراحت نمی‌شود، چرا او از گفتن آن ناراحت باشد.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم اخلاقی و اجتماعی پیچیده‌ای است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین، بحث هجو و انتقاد ممکن است برای کودکان نامناسب باشد.

شمارهٔ ۱۰۹ - ترک هجا

اگر من فی المثل در هجو کوشم
بنزد عقل کی معذور باشم

کسی کم هجو باید گفتن آخر
زاول خود ازان کس دور باشم

نگردد سفله رنجور از شنیدنش
من از گفتن چرا رنجور باشم؟
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۸ - در بسته
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۰ - نفاق و بخل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.