۱۵۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۸ - خاطر وقاد

خاطری دارم چنان وقاد وتیز و تند رو
کز ضمیر غیب اگر خواهی ترا بدهد نشان

هر چه من در عمرها او را ودیعت داده ام
همچنان چون باز خواهم پیشم آرد در زمان

جزیکی چیزیست کالبته در آن منکر بود
وان یکی دانی چه باشد رازهای دوستان
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۷ - خواهش کارد
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۹ - غله
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.