عالم الاسرار آگاهست آن کز قدرتش
در بهاران تازه دارد روی هر پژمرده

آنکه چون فیض سحاب لطف او قسمت کنند
کس دهان گل نیابد در چمن بی خرده

کز فراق طلعت میمون تو این بنده هست
مرده چون زنده یا زنده چون مرده