هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از عشق و زیبایی معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که نگاه و جمال او چنان تأثیری بر او گذاشته که گویی چشم عقلش را دوخته‌اند. همچنین، از زلف و ابروی معشوق به‌عنوان نمادهای جذابیت و تیرهای عشق یاد می‌کند که قلب و جانش را مجروح کرده‌اند. در پایان، اشاره می‌کند که درد و رنج او ناشی از عشقی است که با اندازه‌های معمولی نمی‌گنجد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های شعری است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک دارد. همچنین، برخی از تصاویر مانند 'تیر مژگان' و 'پیکان در جگر' ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا سنگین باشد.

شمارهٔ ۳۲

رخ خوب تو چشم عقل دردوخت
مرا از جمله خوبان دیده بردوخت

بیک ناوک سر زلف دوتایت
روان و جان و دل در یکدگردوخت

کمان ابروی تو تیر مژگان
چنانم زد که پیکان در جگر دوخت

همه درد سرم زانست کاین عشق
کلاه ما نه بر مقدار سر دوخت
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.