هوش مصنوعی:
این شعر به توصیف زیبایی‌های فصل بهار و تشبیه آن به ویژگی‌های عاشقانه و احساسی می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویری مانند لاله‌ها، گل‌ها، بنفشه و نرگس، زیبایی طبیعت را به عشق و شور درونی انسان پیوند می‌زند.
رده سنی:
12+
این شعر دارای مفاهیم شاعرانه و عاشقانه است که ممکن است برای کودکان زیر 12 سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از تشبیهات و استعاره‌های ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۵۱
بهار امسال بس خوش مینماید
چو روی یار دلکش مینماید
ز رنگ لاله های نو شکفته
همه صحرا منقش مینماید
مگر گل غافلست از عمر کوته
که چونین خرم و کش مینماید
بنفشه دوش می خوردست گوئی
که جعدش بس مشوش مینماید
دل لاله نگر همچون دل من
که در عشقش پرآتش مینماید
بعینه تاج نرگس همچو ماهست
که پروین گرد او شش مینماید
چو روی یار دلکش مینماید
ز رنگ لاله های نو شکفته
همه صحرا منقش مینماید
مگر گل غافلست از عمر کوته
که چونین خرم و کش مینماید
بنفشه دوش می خوردست گوئی
که جعدش بس مشوش مینماید
دل لاله نگر همچون دل من
که در عشقش پرآتش مینماید
بعینه تاج نرگس همچو ماهست
که پروین گرد او شش مینماید
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
