چون رخت مملکت جم نبود
چون لبت معجز خاتم نبود

چون رخت ماه فلک هم نبود
چون توئی در همه عالم نبود

از تو مارا نه سلام و نه پیام
آخر ای دوست کم از کم نبود

غم من جمله ز دل میخیزد
هر که را دل نبود غم نبود

سوی صحرا چه روی جان جهان
باغ چون روی تو خرم نبود

با چنان زلف بنفشه چکنی
کو بدان بوی و بدان خم نبود

لاله گر رنگ بدان میگیرد
تا چو روی تو بود هم نبود

گرچه گلرا دهنی خندانست
چشمش از رشک تو بی نم نبود