۱۲۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱۰

امشب من و غمگسار تا روز
دست من و زلف یار تا روز

خوش باش که بس تفاوتی نیست
از روی تو ای نگار تا روز

آن غالیه دان شور و شیرین
بی مهر بمن سپار تا روز

هر بی خردی که بینی جام و بوسه
مشناس جز این دوکار تا روز

بستان و ببخش جام و بوسه
مشناس جز این دوکار تا روز

تا باده، همی گسار تا صبح
تا بوسه، همی شمار تا روز

مارا سر خواب نیست امشب
ای شمع تو پاسدار تا روز
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.