۱۶۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۰

من ز جهان دوست ترا داشتم
از تو جفا چشم کجا داشتم

چشم من ارخون شود از غم رواست
کز تو چرا چشم وفا داشتم

من ز تو امید بسی چیزها
داشته ام لیک خطا داشتم

دل بربودی ز من اول نظر
نیک بدیدی که کجا داشتم

جان بیکی بوسه فروشم بتو
ور چه نه از بهر بها داشتم

گر کسی از دوست بپرسم مرا
آه چه گویم که کرا داشتم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.