هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر عاشقانه، از معشوق خود درخواست یک بوسه می‌کند و بیان می‌کند که حتی حاضر است جان خود را در ازای آن بدهد. او تاکید می‌کند که به دنبال مال و زر نیست، بلکه تنها عشق و محبت معشوق را می‌خواهد.
رده سنی:
همه سنین
این شعر یک اثر عاشقانه کلاسیک است که بدون هیچ محتوای نامناسب یا پیچیده، برای همه سنین قابل درک و لذت بردن است.
شمارهٔ ۱۳۲
از تو بکبوسه همی درخواهم
بده ایدوست که دیگر خواهم
نه خطا گفتم یک بوسه و بس
بیشتر زین بسرت گر خواهم
کس چو من خام طمع نیست که من
بی زر از لعل تو شکر خواهم
جان نهادم عوض بوسه او
آه اگر گوید نی زر خواهم
جان نهادم عوض بوسه او
آه اگر گوید نی زر خواهم
منکه وجه زرم ازرنگ رخست
بچه دل بوسه ز دلبر خواهم
از شب زلف توام کافر تر
گرمن این روز بکافر خواهم
بده ایدوست که دیگر خواهم
نه خطا گفتم یک بوسه و بس
بیشتر زین بسرت گر خواهم
کس چو من خام طمع نیست که من
بی زر از لعل تو شکر خواهم
جان نهادم عوض بوسه او
آه اگر گوید نی زر خواهم
جان نهادم عوض بوسه او
آه اگر گوید نی زر خواهم
منکه وجه زرم ازرنگ رخست
بچه دل بوسه ز دلبر خواهم
از شب زلف توام کافر تر
گرمن این روز بکافر خواهم
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
