هوش مصنوعی: این شعر عرفانی به مفاهیمی مانند فقر و فنا، وجود و حق، عشق و هدایت، و وحدت وجود می‌پردازد. شاعر خود را بخشی از حقیقت مطلق می‌داند که در عین فنا، جاودانه است. او از عشق به عنوان راه نجات سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که تنها حق است و بقیه باطل.
رده سنی: 18+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در شعر، برای درک و تجزیه و تحلیل، به بلوغ فکری و آشنایی با مبانی عرفان اسلامی نیاز دارد. همچنین، برخی از اصطلاحات و اشارات فلسفی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۱۰۰

مدرس فقر و فنا را سبقیم
اولین نکته و آخر ورقیم

ورق آخر دیوان وجود
نکته اول موجود حقیم

آفتابیم و بابریم نهان
گه پدیدار بشکل شفقیم

گاه از برد انامل شاداب
گاه از آتش دل محترقیم

محیی عظم رمیم غفلات
منجی مهلکه من غرقیم

باطن ظاهر و پیدای نهان
جامع مجتمع مفترقیم

جلوه اقدس اسماء صفات
که مقدس شده در ما خلقیم

تن خاکیست که بر خاک رود
من و دل بر سر این نه طبقیم

نسق عشق صراطیست قویم
ما بقانون هدی زان نسقیم

در بردیده کفریم کمان
بر سر کاخ هدایت وهقیم

هم ز مصداق ابد مایفهم
هم بمفهوم ازل ماصدقیم

آخر لاحقه ختم کمال
اول سابقه ماسبقیم

ازلیم و ابدیم اندر حال
غیر ما باطل و ما عین حقیم

ز صفا رسته و در بحر فنا
سر فرو برده بدون غلقیم
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.