هوش مصنوعی:
شاعر از دل خود می‌خواهد که به جای نگاه کردن به دیگران، به خود توجه کند، زیرا نگران است که نگاه دیگران مانند شمع، او را بسوزاند. او تصمیم می‌گیرد برای محافظت از خود، اشک بریزد تا از شر نگاه بد دیگران در امان بماند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و نمادین است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند «شمع» و «آتش» ممکن است برای کودکان کم‌سال نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۱۰
ای دل چو به تو چشم تو بهتر نگرد
ترسم که ترا چو شمع چشمت بخورد
از دیده بر آتش تو ریزم آبی
تا از تو بلای چشم من در گذرد
ترسم که ترا چو شمع چشمت بخورد
از دیده بر آتش تو ریزم آبی
تا از تو بلای چشم من در گذرد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
