هوش مصنوعی: شاعر از شب گذشته و شرایط دشوار خود می‌گوید، از جمله فقر و ناامیدی. او در بیابانی خشک و بی‌آب گم شده و همه را ناتوان و عاجز می‌بیند.
رده سنی: 16+ متن حاوی مضامین عمیق عاطفی و اجتماعی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و لحن غمگین، مناسب سنین بالاتر است.

شمارهٔ ۴۰

برخاسته ام دوش بدبابی من
بر توده سیم کرده قلابی من

در بادیه رفته ز بی آبی من
کانجا همه عاج؟ بود و اعرابی من
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.