هوش مصنوعی:
این متن بیانگر وابستگی و توکل به خداوند است، جایی که شاعر خود را بنده‌ای از بندگان خدا می‌داند و تمام امید و آزادی خود را در گرو الطاف الهی می‌بیند. او اشاره می‌کند که اگر غیر از خداوند کسی قادر به گشودن بندها بود، امیدش را به سوی دیگری می‌فرستاد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عرفانی و مذهبی است که درک آن به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک نیاز دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند این مفاهیم را درک و تحلیل کنند.
شمارهٔ ۴۳
ای بنده دولت تو هر آزادی
شاگرد کفایت تو هر استادی
گر بسته چرخ جز تو کس بگشادی
امید مرا نزد تو نفرستادی
شاگرد کفایت تو هر استادی
گر بسته چرخ جز تو کس بگشادی
امید مرا نزد تو نفرستادی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
