۱۳۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱

روی چون حاصل نکوکاران
زلف چون نامه ی گنه داران

غمزه مانند آرزوی مضر
در کمین گاه طبع بیماران

«خیره اندر کرشمه ی چشمش
ذوق مستان و هوش هوشیاران

اندر آمد به مجلس و بنشست
چادرش بستدند از او یاران

زیر و بم را به غمره گویا کرد
تا بگفتند راز میخواران
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر بعدی:شمارهٔ ۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.