هوش مصنوعی: این متن شعری است که به توصیف طبیعت و زیبایی‌های آن می‌پردازد. در آن از عناصری مانند ابر بهشتی، زمین، آب، حیوانات و گل‌ها استفاده شده است. همچنین، به مفاهیمی مانند بهشت، عشق و زیبایی‌های دنیوی اشاره دارد. شاعر با استفاده از تشبیهات و استعارات، تصویری زیبا و پراحساس از جهان ارائه می‌دهد.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق و استعارات پیچیده است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از عبارات نیاز به تفسیر و توضیح دارند که برای گروه سنی بالاتر مناسب‌تر است.

شمارهٔ ۲۵

در افکند ای صنم ابر بهشتی
زمین را خلعت اردی بهشتی

زمین برسان خونالود دیبا
هوا برسان نیل اندود مشتی

بطعم نوش گشته چشمه ی آب
برنگ دیده ی آهوی دشتی

بهشت عدن را گلزار ماند
درخت آراسته حور بهشتی

چنان گردد جهان هزمان که در دشت
پلنگ آهو نگیرد جز بکشتی

بتی باید کنون خورشید چهره
مهی گر دارد از خورشید پشتی

بتی رخسار او همرنگ یاقوت
میی بر گونه ی جامه ی کنشتی

جهان طاووس گونه گشت گویی
بجایی نرمی و جایی درشتی

بدان ماند که گویی از می و مشک
مثال دوست بر صحرا نبشتی

ز گِل بوی گلاب آید بد انسان
که پنداری گُل اندر گِل سرشتی

دقیقی چار خصلت بر گزیده است
بگیتی از همه خوبی و زشتی

لب یاقوت رنگ و ناله ی چنگ
می چون زنگ و کیش زردهشتی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.