۲۳۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۵

در افکند ای صنم ابر بهشتی
زمین را خلعت اردی بهشتی

زمین برسان خونالود دیبا
هوا برسان نیل اندود مشتی

بطعم نوش گشته چشمه ی آب
برنگ دیده ی آهوی دشتی

بهشت عدن را گلزار ماند
درخت آراسته حور بهشتی

چنان گردد جهان هزمان که در دشت
پلنگ آهو نگیرد جز بکشتی

بتی باید کنون خورشید چهره
مهی گر دارد از خورشید پشتی

بتی رخسار او همرنگ یاقوت
میی بر گونه ی جامه ی کنشتی

جهان طاووس گونه گشت گویی
بجایی نرمی و جایی درشتی

بدان ماند که گویی از می و مشک
مثال دوست بر صحرا نبشتی

ز گِل بوی گلاب آید بد انسان
که پنداری گُل اندر گِل سرشتی

دقیقی چار خصلت بر گزیده است
بگیتی از همه خوبی و زشتی

لب یاقوت رنگ و ناله ی چنگ
می چون زنگ و کیش زردهشتی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.