۲۱۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۸ - مختوم به مدح شاه ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام

چون کارها موافق تقدیر می شود
ابله کسی که غره به تدبیر می شود

در هر زمان هر آن چه مقدر شده شود
تقدیم نی زسعی و نه تأخیر می شود

ساقی شتاب کن که زبس عمر تندروست
هرچند باده زود دهی، دیر می شود

زآهوی چشم شیر دلان را کند شکار
چون ترک شوخ من سوی نخجیر می شود

چون حلقه های زلف زهم باز می کند
هر حلقه طوق گردن صد شیر می شود

گر ابرویت گرفت دلم را شگفت نیست
تسخیر هر دیار، به شمشیر می شود

تنها نه من به کوی تو از پا درآمدم
اینجا چه خاک، باد زمین گیر می شود

رنجی که بر من از غم دوران رسید اگر
بر طفل شیرخواره رسد، پیر می شود

هرکس شود زحادثه ی عمر با خبر
چون من ز زندگانی خود سیر می شود

بی طالعم چنان که به یک تار مو، گرم
بندند، تار موی چو نرفته، گلو گیر می شود

پرهیز کن زلقمه ی دونان تنگ چشم
کز لب فرو نرفته، گلوگیر می شود

دانا برد به صدق و صفا، کار را، زپیش
نادان در این گمان که به تدبیر می شود

امروز در تمامی ری، من کفر منم
گر کیش عشق موجب تکفیر می شود

گر از ولی حق برسد، مور را مدد
آن مور روز معرکه چون شیر می شود

سلطان اولیاء شه مردان که امر او
جاری به کائنات، چو تقدیر می شود

گر بنگرد به جانب خاک سیه زلطف
خاک سیاه غیرت اکسیر می شود

بر دفتر گُنه خط بطلان کشد «محیط»
مدح شهش به نامه چه تحریر می شود
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷ - و منه ایضاً فی التّشبیب و التّجبیب علیه الرحمه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹ - مختوم به اهل بیت عصمت و طهارت علیه السلام
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.