حبذا شیوه ی رندی و خوشا بی باکی
خرقه آلودگی و مستی و دامن پاکی

خویشتن را هدف تیر ملامت کردن
شهره شهر شدن در صفت بی باکی

خرقه بر تن درم از شوق چو یادم آید
فارغ البالی ایام گریبان چاکی

گر شد آلوده به می خرقه ی ما باکی نیست
که همین شیوه یود شاهد دامن پاکی

نعمت عشق حرام است بر آن نفس پرست
که کشد بار غم دوست به اندوه ناکی

طی وادی طلب آید از آن تند قدم
که به گردش نرسد چرخ و فلک بدین چالاکی

باده نوشین در رده به شب های دراز
زدعای سحری به بود و هتاکی

طرفه مرغی است الهی دل مردان خدا
که بود معنی او عرشی و صورت خاکی

یافت زالطاف علی شاه ولایت پر و بال
ورنه این طایر خاکی نشدی افلاکی

حکم فرمای قدر، شاهسواری که قضا
دست و پا بسته شکاری بودش فتراکی

قلب ماهیت اشیاء اگر امر دهد
درد درمان شود و زهر کند تریاکی

قوه ی مدرکه در معرفت شه چو «محیط»
معترف گشته به نادانی و بی ادراکی