هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به شراب و می‌نوشی اشاره می‌کند و از لذت‌های دنیوی مانند شراب و عیش و نوش سخن می‌گوید. او حتی بهشت را مقام می‌خواران می‌داند و از جذابیت‌های شراب و میکده تمجید می‌کند.
رده سنی: 18+ محتوا شامل اشاره‌های مستقیم به مصرف شراب و می‌نوشی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 18 سال مناسب نباشد. همچنین، مضامین عرفانی و فلسفی آن ممکن است برای درک کامل، به بلوغ فکری نیاز داشته باشد.

شمارهٔ ۹

مرا کناره ی جویی و یک سبوی شراب
هزار بار زجنت به است و بوی شراب

کنون که در دم نزعم پیاله ده که به گور
کسی شراب برو به که آرزوی شراب

عجب که روزه ما را خدا قبول کند
هلال عید نه بینم اگر به روی شراب

اگر بهشت نبودی مقام می خواران
نیافریدی دروی خدای جوی شراب

نه کعبه است که ره بی دلیل نتوان رفت
به سوی میکده ات رهنماست بوی شراب
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.