بر سر کوی تو روزی چند جا می خواستیم
از فلک یک حاجت خود را روا می خواستیم

باد بیرون می برد از گلستان گل را مگر
شد نصیب گلستان آن گل که ما می خواستیم

دیر می آرد به مشتاقان نسیم پیرهن
قاصدی چابک تر از باد صبا می خواستیم

در قیامت هم ستم بر ما شهیدان کرده اند
جان به ما دادند و ما جانانه را میخواستیم

دوری از حد رفت می ترسم که بعد از مرگ جان
گم کند گویی که ما انجاش جا می خواستیم

نیست ما را قوت گفتار ورنه وصل یار
با وجود ناامیدی از خدا می خواستیم

از سخندان لب فرو بندم که در ایران نماند
با سخن امروز یک کس آشنا می خواستیم

«ابوالحسن فراهانی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir