هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غمگین بیانگر احساسات عمیق شاعر نسبت به معشوق است. او از درد هجران، اشک‌های ریخته شده و سوختن درونی می‌گوید. شاعر از نگاه معشوق که سال‌ها با مژگانش آشنا بوده سخن می‌گوید و در پایان با لحنی تلخ اشاره می‌کند که حتی پس از مرگ نیز توفیق نزدیکی به معشوق را نداشته است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه عمیق و احساسات شدید است که درک آن برای نوجوانان کم‌سن‌وسال ممکن است دشوار باشد. همچنین برخی اشارات مانند 'خون کردی' و 'سوزد درونم' ممکن است برای کودکان مناسب نباشد.

شمارهٔ ۵۲

خرّم آن ساعت که نوسازد دلم پیمان تو
عالمی حیران من باشند و من حیران تو

یا مرو یا دل که خون کردی مبر تا شام غم
گریه سیری توانم کرد در هجران تو

گریه کردم عمرها بی منت لخت جگر
بس اگر سوزد درونم آب شد پیکان تو

گر نگاهت رخنه در دل ها نماید دور نیست
سال ها هم خوانگی کرد است با مژگان تو

شکرلله دامنت نگرفت خاکم بعد مرگ
عاقبت گردی زمن ننشست بر دامان تو
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.