هوش مصنوعی: شاعر در این متن از دردهای عاطفی، رنج‌های ناشی از هجران و بی‌کس‌بودن می‌نالد. او از احساس غم، اشک‌های خونین و ویرانی درونی خود سخن می‌گوید و آرزو می‌کند که ای کاش این طوفان‌های عاطفی پایان یابد.
رده سنی: 16+ متن حاوی مضامین عمیق عاطفی و غمگین است که درک آن‌ها برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و ممکن است تأثیر منفی بر روحیه‌ی مخاطبان جوان‌تر بگذارد.

شمارهٔ ۲۰

کس چرا در قتل چون من بی کسی حیران بود
کشتن چون من کسی بر چون تویی آسان بود

باز درد رشک را از هجر درمان میکنم
درد را بنگر چه باشد چون دوا هجران بود

یا تو پیش دیده یا اشک خونین در نظر
کاشکی این خانه یک دم خالی از طوفان بود

خانه ها از سیل ویران می شود، یارب چرا
خانه های چشم من بی سیل خون ویران بود
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.