مرا دلی ست که هرگز ندیدم او را شاد
دلی سیاه تر از بخت اهل استعداد

به خاک تیره هنرها نشانده اند مرا
مرا ز دست هنرهای خویشتن فریاد

ازین چه سود که قدم کلید وار خمید
که بخت هرگز در روی من دری نگشاد