هوش مصنوعی:
شاعر از درد عشق و رنج‌های ناشی از آن می‌گوید و بیان می‌کند که چگونه عشق به معشوق، جگرش را خون کرده و دندان‌هایش را به جگر فشرده است. او این درد را بی‌درمان می‌داند و تنها درمان را در سپردن جان به رشک می‌بیند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه عمیق و احساسات پیچیده است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های شدید مانند 'خون شدن جگر' و 'فشردن دندان به جگر' ممکن است برای کودکان مناسب نباشد.
شمارهٔ ۳
جانا از رشک می سپارم جان را
درمان این است درد بی درمان را
دانی زچه در عشق تو خون شد جگرم
بسیار فشردم به جگر دندان را
درمان این است درد بی درمان را
دانی زچه در عشق تو خون شد جگرم
بسیار فشردم به جگر دندان را
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
