هوش مصنوعی: این شعر از دیوانگی و عشق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که گاهی رهایی در دیوانگی و سوختن در راه عشق، از عقل و حسابگری خوشتر است. شاعر از اشک‌های عقیقی، ناله‌های حزین، و سوختن شمع در راه پروانه به عنوان نمادهایی از عشق و فداکاری یاد می‌کند و آزادگی را در دیوانگی می‌ستاید.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عشق، دیوانگی، و فداکاری ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد و درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد.

شمارهٔ ۱۵۳

در کنج محنت این دل دیوانه خوشترست
دیوانه را مقام بویرانه خوشترست

این قطره های اشک عقیقی زمان زمان
در دیده ام ز سبحه صد دانه خوشترست

ای پندگو خموش که در گوش جان من
یک ناله ی حزین ز صد افسانه خوشترست

سوزیست گرم شام و سحر شمع را ولی
این سوختن ز جانب پروانه خوشترست

ساقی من اختیار ندارم ز بیخودی
در دست اختیار تو پیمانه خوشترست

شرم و ادب نه شیوه ی شوخی و دلبریست
در نرگس تو شیوه ی مستانه خوشترست

تا کی درون پرده کشیدن شراب عشق
این گیر و دار بر در میخانه خوشترست

دیوانه شد فغانی ورست از کمند عقل
آزادگی بمردم دیوانه خوشترست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.