۱۳۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۱۲

آن رهروان که رو به در دل نهاده اند
بی رنج راه رخت به منزل نهاده اند

تا می توان شکست دل دوستان مخواه
کاین خانه را به کعبه مقابل نهاده اند

بسم الله ای مسیح که چندین تن عزیز
در شاهراه میکده بسمل نهاده اند

درمانده ی صلاح و فسادیم الحذر
زین رسم ها که مردم عاقل نهاده اند

کمتر طریق دردکشی ترک سر بود
این رسم را به شیوه ی مشکل نهاده اند

از گوشه های میکده جویم صفای وقت
کانجا هزار آینه در گل نهاده اند

غمگین مشو فغانی اگر باده ات نماند
صد جای بیش بهر تو محفل نهاده اند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.